راه اندازهای کوتاه و قدرتمند از اجزای کلیدی بیان موفق پروتئین نوترکیب در میزبان های مختلف از جمله مخمر Pichia pastorisمی باشند. در این مطالعه بیان خارج سلولی آنزیم سلولاز بتااندوگلوکاناز (CMC3) تحت کنترل راه انداز متانول اکسیداز (MOX) و الکل اکسیداز 1 (AOX1) با تحت خوراک دهی متانول مورد بررسی قرار گرفت. به منظور حذف اثر تعداد کپی، کلون های نوترکیب حاوی یک نسخه جای گیری در ژنوم با استفاده از روش Real-Time PCR شناسایی و مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج حاصل از سنجش فعالیت آنزیم، زایموگرافی و SDS-PAGE بیان قدرتمند و قابل مقایسه سلولاز تحت کنترل هر دو راه انداز MOX و AOX1 در این مخمر را نشان دادند. نتایج بیان قوی CMC3 نشان داد که راه انداز کوتاه MOX می تواند با موفقیت برای تولید پروتئین نوترکیب با بیان بالا مورد استفاده قرار گیرد.

سابقه و هدف: آنزیم اگزالات اکسیداز از پروتیین های فاز حاد در گیاهان است که کاربردهای متنوعی در صنعت و پزشکی دارد. در این مطالعه، این آنزیم از ریشه جو خالص شد و بخشی از خصوصیات آن مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: پس از کشت جو و تهیه عصاره ریشه آن، آنزیم طی مراحل حرارت دهی (80 درجه سانتی گراد به مدت 3 دقیقه)، رسوب دهی با سولفات آمونیوم و در دو مرحله کروماتوگرافی تعویض یون خالص شد. بررسی خلوص و تعیین وزن آنزیم با الکتروفورز در ژل پلی اکریل آمید (SDS-PAGE) در شرایط احیایی و غیراحیایی انجام گرفت. تعیین فعالیت آنزیم با روش رنگ سنجی و رنگ آمیزی اختصاصی در ژل انجام گرفت. برای تعیین نقطه ایزوالکتریک از دو روش ایزوالکتریک فوکوسینگ و کروماتوفوکوسینگ استفاده شد. افزون بر این تاثیر غلظت های مختلف اگزالات، غلظت های مختلف اوره و تاثیر چند دترجنت در فعالیت آنزیم بررسی گردید.یافته ها: وزن آنزیم اگزالات اکسیداز که بیش از 668 بار از ریشه جو خالص شد، در SDS-PAGE احیایی و غیراحیایی به ترتیب معادل 26-25 و 120-115 کیلو دالتون بود. شکل تک واحدی آنزیم فعالیتی در ژل نداشت و تنها در صورت حفظ ساختمان کامل، آنزیم فعال بود. حداقل دو بخش با نقاط ایزوالکتریک(pI)  مختلف با فعالیت اگزالات اکسیدازی در ریشه جو مشاهده شد.pI   این دو ایزوآنزیم که گزارشی در مورد یکی از آن دو دیده نشده، به ترتیب 8/6 و 2/6-6 تخمین زده شد. آنزیم خالص شده در مقابل انواعی از عوامل واسرشته کننده ها همچون گرما، غلظت های پایین اوره و انواعی از دترجنت ها مقاوم بود.بحث: با اطلاعات بدست آمده از روش تخلیص آنزیم و خصوصیات آن، امکان استفاده از این آنزیم در اندازه گیری اگزالات فراهم شده است.

مقدمه: آنزیم گلوکز اکسیداز (b-D-glucose: oxygen 1-oxidoreductase; EC: 1.1.3.4) یک فلاووپروتئین است که باعث کاتالیز اکسیداسیون D-b گلوکز به مولکول d-گلوکونولاکتون و پراکسید هیدروژن به وسیله مولکول اکسیژن به عنوان پذیرنده الکترون می گردد. آنزیم گلوکز اکسیداز علاوه بر کاربردهای پزشکی آن در بیوسنسورها، در صنایع غذایی و تخمیر نیز نقش دارد. در این تحقیق، از کتیرا به عنوان ماتریکسی برای تثبیت آنزیم گلوکز اکسیداز استفاده شده و شرایط بهینه برای این آنزیم به دست آمده و مقایسه ای بین آنزیم آزاد و تثبیت شده صورت گرفته است.مواد و روش ها: آنزیم گلوکز اکسیداز در حامل طبیعی کتیرا به روش درگیر کردن در یک ژل پلیمری، تثبیت شد و اثرات پنج فاکتور pH، دما، غلظت گلوکز، غلظت آنزیم و فشار اکسیژن بر روی آنزیم تثبیت شده بررسی شده است. هم چنین فعالیت آنزیم به روش کنترل pH اندازه گیری شده است.یافته ها: شرایط بهینه آنزیم گلوکز اکسیداز برای انجام واکنش مذکور در دمای 36 درجه سانتی گراد، pH=6، غلظت گلوکز 100 میلی گرم و فشار اکسیژن 1 لیتر بر دقیقه بدست آمده است که در این شرایط آنزیم مذکور بیشترین فعالیت را نشان میدهد و تا 8 بار استفاده میزان 75درصد از فعالیت اولیه خود را حفظ می کند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از فعالیت آنزیم گلوکز اکسیداز تثبیت شده در ژل کتیرا و مقایسه آن با آنزیم آزاد می توان نتیجه گرفت که استفاده از این پلیمر طبیعی جهت تثبیت برای این آنزیم مناسب و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.  لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

امروزه قارچ A. niger جهت تولید گلوکونیک اسید و آنزیم گلوکز اکسیداز در مقیاس وسیع بکار می رود. این آنزیم برای موارد متعدد کشاورزی و صنعتی و غذایی از جمله: حذف اکسیژن از محصولات غذایی به ویژه کنسروجات، در سیستم های لیگنینولیتیک جهت تجزیه چوب و خاک اره، نگهداری میوه جات برای مدت طولانی در سردخانه ها کاربرد دارد. از بین 17 سوش وحشی و دو سوش استاندارد قارچ A. niger، سوش NRRL-3 توسط روش رنگ آمیزی غیراختصاصی و اختصاصی کلونی های قارچی در محیط جامد، جهت کشت در محیط مایع انتخاب شد و سپس در محیط کشت مایع حاوی نمکهای معدنی، گلوکز و کربنات کلسیم، کشت داده شد و با تغییر غلظت یک عامل تشکیل دهنده محیط و ثابت نگه داشتن سایر پارامترها، روش one at a time بهترین محیط کشت مایع از نظر تولید آنزیم گلوکز اکسیداز، با غلظت مشخص عناصر تشکیل دهنده محیط به دست آمد. مهمترین عامل در تولید آنزیم در محیط کشت مایع طبق بررسی های به عمل آمده، غلظت گلوکزوکربنات کلسیم است. در انتهای کار سوش NRRL-3 توانست در محیط بهینه شده، آنزیم گلوکز اکسیداز را با فعالیت IU/ml 2.2 تولید کند.

تعیین خصوصیات ژنتیکی موجودات زنده، اولین قدم برای اصلاح نژاد آ ن ها می باشد. این تحقیق در راستای مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت های زنبورعسل کوچکApis florea) ) در جنوب و جنوب غربی ایران انجام گرفت. به این منظور نمونه-برداری در مهرماه سال 1393 از چهار استان خوزستان (دزفول و آبادان)، بوشهر (بندردیلم و خورموج)، فارس (فیروزآباد و خرم بید) و هرمزگان (حمیران و بندرعباس) انجام شد. جهت بررسی خصوصیات ژنتیکی بخشی از ژن سیتوکروم اکسیداز I و ژن tRNAleu، ناحیه بین ژنی و بخشی از ژن سیتوکروم اکسیداز II مورد استفاده قرار گرفت. درخت فیلوژنی نواحی ژنی به روش های بیزی وحداکثر تشابه(MP) رسم گردید. پس از همردیفی توالی های هشت ناحیه نمونه برداری شده از ایران مشخص گردید که بخشی از ژن سیتوکروم اکسیداز Iو ناحیه بین ژنی (واقع در بین tRNAleu و ژن سیتوکروم اکسیداز II) به ترتیب دو و یک تفاوت تک نوکلئوتیدی (SNP) در جمعیت های مورد مطالعه داشتند. همچنین در این مطالعه، تفاوت نوکلئوتیدی بین توالی های tRNAleu و ژن سیتوکروم اکسیداز II توالی های هشت ناحیه نمونه برداری شده از ایران مشاهده نشد. نتایج نشان داد که نمونه های مورد مطالعه در ایران براساس ژن سیتوکروم اکسیداز I به سه گروه تقسیم شدند که بر اساس آن نمونه های دیلم، فیروز آباد، آبادان و حمیران در گروه اول، نمونه های خورموج و بندرعباس در گروه دوم و نمونه های دزفول و خرم بید در گروه سوم قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد که ژن سیتوکروم اکسیداز I در جمعیت-های زنبور عسل کوچک جنوب غربی و جنوب ایران تنوع ژنتیکی بیشتری داشت.

پلی آمین اکسیدازها (PAO) آنزیم های وابسته به فلاوین آدنین دی نوکلئوتید هستند که در کاتابولیسم پلی آمین ها در پراکسی زوم، آپوپلاست و سیتوپلاسم نقش دارند. گزارش های زیادی در زمینه اهمیت ژن های PAO گیاهان در پاسخ به تنش ها ارائه شده است با این حال مطالعه جامعی در مورد تعداد، روابط تکاملی، ساختار ژنی و الگوی بیانی ژن های PAO در انگور موجود نیست. در مطالعه حاضر با استفاده از روش های بیوانفورماتیکی، هشت ژن محتمل PAO (VvPAO1-VvPAO8) در ژنوم انگور 12X شناسایی شد. بر اساس مطالعه فیلوژنتیکی ژن-های VvPAO به سه گروه تقسیم می شوند که هر گروه از نظر جایگاه سلولی و کارکرد اختصاصی است. ژن های VvPAO دارای صفر تا 9 اینترون می باشند و بر روی 6 کروموزوم از 19 کروموزوم انگور قرار گرفته اند. وجود چندین عنصر تنظیمی cis پاسخ به تنش ها و هورمون ها در پیشبر این ژن ها دلالت بر نقش احتمالی آن ها در پاسخ به تنش ها دارد. بررسی داده های ریزآرایه ژن های اورتولوگ PAO انگور در آرابیدوپسیس در شرایط تنش های غیر زیستی نشان داد که سطح رونویسی این ژن ها در پاسخ به تنش های غیر زیستی افزایش می یابد که نشان دهنده نقش این ژن ها در پاسخ انگور به تنش ها است. نتایج این مطالعه داد های پایه برای پژوهش های بیشتر در مورد نقش ژن های PAO در انگور را فراهم می سازد.